Figa oblężonych

SKŁADNIKI

• liście figi
• ewentualnie liście boćwiny
• owoce figi
• tłuszcz
• przyprawy
• woda
• ewentualnie ryż lub bulgur
• ewentualnie małe gałązki figi

PRZYGOTOWANIE

Dzisiejsza potrawa wykorzystuje liście figi i boćwinę. Wymyj liście figi w sitku. Posmakuj, jeśli będą gorzkie, dodaj boćwiny. Szatkujemy owoce figi, wkładamy do naczynia i dusimy około pół godziny. Dodajemy tłuszcz, przyprawy i liście figi i gotujemy jeszcze chwilę.

Uwaga: do potrawy można dodać ryż lub bulgur, dodając jednocześnie wody i zwiększając ogień.
Uwaga druga: można wykorzystać małe gałązki drzewa*

*1 Przepis pochodzi ze strony na facebooku stworzonej po to aby dzielić się pomysłami na kryzysowe potrawy w czasie wojny w Syrii. Jej opis:  „Strona nie jest przeznaczona do żałoby ani dla nikogo, kto wchodzi i lituje się nad nami. Jesteśmy szczęśliwi. Wyjaśniamy, że staramy się być tacy, jak podoba się Bogu Wszechmogącemu”. — https://www.facebook.com/hesar.food?fref=ts&__mref=message_bubble

Głód w trakcie wojny w Syrii to jeden z najdotkliwszych aspektów trwającego konfliktu, którego przyczyny są głęboko zakorzenione w złożonych procesach politycznych, militarnych i ekonomicznych. Od 2011 roku, kiedy rozpoczęły się protesty antyrządowe, siły rządowe oraz inne grupy zbrojne w regionie zaczęły wykorzystywać blokady i oblężenia miast jako strategię wojenną, prowadząc do poważnych problemów z dostępem do żywności i innych podstawowych środków do życia.

Od samego początku konfliktu, rząd syryjski, wzorując się na brutalnej taktyce zastosowanej podczas pacyfikacji miasta Hama w 1982 roku, otaczał zbuntowane ośrodki miejskie, odcinając dostawy energii elektrycznej, wody, żywności oraz lekarstw. Taka strategia była szczególnie widoczna w kontrolowanych przez opozycję miastach na przedmieściach Damaszku oraz w okolicach Homs, które były oblężone przez wiele miesięcy, a niektóre od połowy 2012 roku aż do 2016 roku pozostawały praktycznie bez dostępu do pomocy humanitarnej.

Oblężenia te były nie tylko wyniszczające dla infrastruktury, ale miały także na celu wywołanie głodu jako narzędzia destabilizacji społecznej i politycznej. W miastach objętych blokadą brak dostępu do podstawowych dóbr, takich jak żywność, lekarstwa i woda pitna, doprowadził do pogorszenia warunków życia ludności cywilnej, powodując liczne przypadki niedożywienia oraz śmierci z głodu. W niektórych rejonach oblężenie było tak szczelne, że mieszkańcy zmuszeni byli do przemytu żywności przez linie frontu, co wiązało się z ryzykiem utraty życia, lub do zakupu żywności od żołnierzy sił rządowych po zawyżonych cenach.

Oblężenia i zniszczenia infrastruktury rolnej miały katastrofalne skutki dla rolnictwa w Syrii, kraju, który przed wojną był w dużym stopniu samowystarczalny pod względem produkcji żywności. W wyniku działań wojennych doszło do znacznego zmniejszenia produkcji rolnej, co dodatkowo pogłębiło problem głodu. Pola uprawne zostały zniszczone, systemy irygacyjne uszkodzone, a wielu rolników straciło dostęp do narzędzi, nasion i innych zasobów niezbędnych do produkcji żywności.

W rezultacie konfliktu i jego bezpośrednich skutków, takich jak inflacja oraz spadek wartości lokalnej waluty, ceny żywności w Syrii gwałtownie wzrosły. Wysokie koszty podstawowych produktów sprawiły, że wielu Syryjczyków, zwłaszcza tych żyjących w obszarach dotkniętych działaniami wojennymi, nie było w stanie zaopatrzyć się w wystarczające ilości jedzenia. Międzynarodowe sankcje nałożone na rząd Syrii dodatkowo ograniczyły możliwość handlu i importu, pogarszając sytuację gospodarczą kraju.

Głód w Syrii nie jest jedynie wynikiem zniszczeń wojennych, ale również celowo stosowaną taktyką wojenną, mającą na celu osłabienie sił opozycyjnych i poddanie ich kontroli. Wykorzystanie głodu jako narzędzia politycznego oraz militarnego doprowadziło do jednej z największych katastrof humanitarnych w historii współczesnych konfliktów.