Mandioca
„W czasach, gdy jedzenie jest trudne do zdobycia, uczymy się wykorzystywać każdy kawałek tego, co mamy. Maniok to nasza nadzieja. Kiedy nie ma nic innego, maniok staje się jedynym pokarmem, który nas ratuje, choć nie zawsze wystarcza. Gotujemy go, mielimy, aby móc przeżyć dzień.” – Przedstawiciel społeczności Yanomami (za: „Voices from the Amazon: Indigenous Perspectives on Survival and Adaptation”)
Przepis na Papkę Maniokową (zwaną też „Mandioca” lub „Casava”):**
SKŁADNIKI:
– 1 kg manioku (cassava), obrany i pokrojony na kawałki
– Woda (do gotowania)
– Sól (opcjonalnie, w minimalnych ilościach, jeśli jest dostępna)
PRZYGOTOWANIE:
1. Obróbka Manioku:
– Obierz maniok z twardej skórki i pokrój na mniejsze kawałki. Maniok jest korzeniem, który zawiera cyjanogenne glikozydy, dlatego przed spożyciem musi być odpowiednio przygotowany.
2. Gotowanie:
– Umieść kawałki manioku w dużym garnku i zalej wodą, aby całkowicie przykryła maniok. Gotuj na średnim ogniu przez około 30-45 minut, aż maniok stanie się miękki. Woda powinna być prawie całkowicie wchłonięta.
3. Mieszanie:
– Po ugotowaniu, odcedź nadmiar wody (jeśli jest) i rozgnieć kawałki manioku przy użyciu tłuczka, widelca lub kamienia. Można także użyć kamienia lub ręcznej prasy do uzyskania jednolitej konsystencji.
4. Dodanie soli (opcjonalnie):
– Jeśli masz dostęp do soli, możesz dodać jej niewielką ilość do smaku. W przeciwnym razie papka maniokowa jest gotowa do podania bez soli.
5. Podawanie:
– Podawaj papkę maniokową jako główny posiłek. Można ją jeść na ciepło lub na zimno. W trudnych warunkach może być spożywana sama lub jako dodatek do innych skromnych dań, jeśli takie są dostępne.
Uwagi:
– Maniok: Maniok jest ważnym składnikiem diety w Amazonii i jest stosunkowo odporny na zmiany klimatyczne, ale wymaga odpowiedniego gotowania, aby usunąć toksyczne substancje.
– Sól: Sól jest bardzo ograniczona w takich sytuacjach z powodu jej roli w korodowaniu metalu, co jest powodem, dla którego często jest stosowana w minimalnych ilościach.
– Dostępność: Przepis ten może się różnić w zależności od dostępnych składników i lokalnych praktyk kulinarnych. W czasach kryzysu żywnościowego, rdzenne plemiona często muszą improwizować i dostosowywać swoje metody przygotowania posiłków.
Przyczyny głodu w plemionach Amazonii:
- Wylesianie:
- Eksploatacja lasów: Intensywne wylesianie związane z przemysłem drzewnym i rolnictwem, w tym uprawami soi i palmą olejową, niszczy siedliska dzikiej fauny i flory, które są kluczowe dla utrzymania tradycyjnych sposobów życia rdzennych plemion. Wylesianie zmniejsza dostępność zwierząt i roślin, które są niezbędne do ich diety.
- Konflikty o ziemię:
-
- Ekspansja przemysłowa: Rdzennie plemiona często tracą swoje ziemie na rzecz dużych projektów infrastrukturalnych, takich jak budowa dróg i tam. To prowadzi do zmniejszenia przestrzeni do polowań i upraw, a także do konfliktów z przedsiębiorstwami zajmującymi się wydobyciem minerałów i ropy naftowej.
- Zmiany klimatyczne:
-
- Ekstremalne warunki pogodowe: Zmiany klimatyczne prowadzą do zmienności warunków pogodowych, takich jak powodzie i susze, które wpływają na cykle wzrostu roślin i dostępność zwierząt. Wzrost temperatury może również wpłynąć na zdrowie ekosystemu, zmieniając strukturę lasu i dostępność zasobów.
- Polityka i marginalizacja:
-
- Brak dostępu do pomocy: W wielu przypadkach rdzennie społeczności są marginalizowane przez rządy i nie mają dostępu do pomocy humanitarnej i wsparcia rozwojowego. Ich prawa do ziemi i zasobów często nie są odpowiednio uznawane i chronione.