Filtry

CO?

GDZIE?

Social Media
Fb Ig
  • en
  • Co: Wizja wodza Gdzie: Chiny

    Chlorella gotowana z Ryżem

    SKŁADNIKI

    • 1 szklanka chlorelli (glonów) hodowanych w moczu
    • 1 szklanka ryżu
    • 4 szklanki wody
    • Sól do smaku (opcjonalnie)

    INSTRUKCJE

    1. Hodowanie Chlorelli:
      • Umieść nasiona chlorelli w naczyniu z moczem. Pozwól im rosnąć przez kilka dni, aż pojawi się zielona masa przypominająca rybią ikrę.
    2. Zbieranie i Płukanie:
      • Ostrożnie wyjmij chlorellę z moczu. Przenieś ją do sita i dokładnie przepłucz pod bieżącą wodą, aby usunąć resztki moczu.
    3. Gotowanie Ryżu:
      • W garnku zagotuj 4 szklanki wody. Dodaj 1 szklankę ryżu i gotuj na średnim ogniu, aż ryż będzie miękki.
    4. Dodanie Chlorelli:
      • Gdy ryż będzie prawie gotowy, dodaj płukaną chlorellę do garnka. Gotuj przez dodatkowe 10-15 minut, aż chlorella będzie miękka, a smaki się połączą.
    5. Doprawienie:
      • Jeśli chcesz, dodaj sól do smaku. Dokładnie wymieszaj.
    6. Podanie:
      • Serwuj na ciepło.

    Uwagi:

    • Smak potrawy może być bardzo specyficzny, a chlorella może być nieprzyjemna dla niektórych osób.

     

    „Rząd wprowadził jednak też nowe erzatze. Na początku lat pięćdziesiątych specjaliści od żywienia na całym świecie zachwycali się chlorellą- cudownym glonem, który przy tej samej ilości energii słonecznej potrafi wyprodukować dwadzieścia razy więcej białka niż inne rośliny. Jednak planktonowa zupa, która miała wyciągnąć z głodu miliony ludzi, okazała się niemożliwa do ugotowania i tak paskudna w smaku, że ta moda w końcu minęła. W Chinach podczas klęski głodu glon ten uznano za cudowne pożywienie. Można go było hodować i zbierać w bagnistych stawkach , najczęściej jednak uprawiano go w kadziach z ludzkim moczem; zielone glony zbierano, płukano i gotowano z ryżem”.*1

    1*Frank Dikotter „Wielki Głód. Tragiczne skutki polityki Mao. 1958-1962”. Wydawnictwo Czarne. Wolowiec 2013. Przełożyła Barbara Gadomska. str. 398

     

    „Wielu ludzi zapadało na puchlinę głodową, w której płyny gromadzą się pod skórą z powodu niedożywienia. Skóra żółknie i puchnie. Najbardziej popularnym lekarstwem na to była chlorella, podobno bogata w proteiny. Rośnie na ludzkiej urynie, więc ludzie nie chodzili do toalet, tylko siusiali do spluwaczek i wrzucali w to nasiona chlorelli. W ciągu kilku dni wyrastało coś, co wyglądało jak zielona rybia ikra; trzeba to było wyjąć z uryny, obmyć i gotować razem z ryżem. Było to ohydne w smaku, ale rzeczywiście redukowało opuchlinę.”*2

    2* (http://www.histurion.pl/historia/xx_wiek/art/chiny_w_czasie_rzadow_mao_tse_tunga.html)

     

    „Mieszkańcy miast również głodowali, ale liczba śmiertelnych ofiar była znacznie mniejsza niż na wsi. Ludzie otrzymywali tak małe racje, że z trudem mogli przeżyć. <<Wydawało się, że życie toczy się w zwolnionym tempie – zauważył przybysz z Polski. – Rikszarze ledwie pedałowali (…), dziesiątki tysięcy półprzytomnych rowerzystów (…), przygnębione oczy przechodniów>>. Przydział mięsa dla mieszkańców miast zmalał z pięciu i jednej dziesiątej kilograma na głowę w 1957 roku do rekordowo niskiego półtora kilograma w 1960. Ludziom mówiono, żeby jedli „substytuty żywności”. Jednym z nich była chlorella, jednokomórkowy glon przypominający ikrę, która rozwijała się w urynie i zawierała białko. Po tym jak Zhou Enlai skosztował i zaaprobował to obrzydlistwo, stało się ono jednym z ważnych źródeł białka dla mieszkańców miast.”*3

    3* http://niniwa22.cba.pl/mao_biografia.htm

     

    Polityka Mao Zedonga w czasie wdrażania 5-letniego planu gospodarczego, zwanego Wielkim Skokiem Naprzód (1958 – 1962), hołdowała hasłom: więcej, lepiej, prędzej i taniej. Mao chciał za wszelką cenę uczynić z Chin czołową potęgę przemysłową świata. Wprowadzanie w życie założeń Wielkiego Skoku wywołało bezprecedensowe spustoszenie w każdej dziedzinie gospodarki, a w najbardziej drastyczny sposób dotknęła obszary wiejskie. Wieś poddano forsownej kolektywizacji, konfiskując chłopom majątek i skupiając ich w gigantycznych komunach ludowych, w których jedzenie wydzielano we wspólnych stołówkach, w zależności od zasług. Wprowadzono różnego rodzaju „żywność zastępczą“ w postaci np. masy papierowej. Wkrótce w całych Chinach zapanowała klęska głodu o rozmiarach, jakich świat nigdy wcześniej nie widział.

     

     

    Dodaj przepis