Trawa
W czasie II wojny światowej, w szczególności w obozach koncentracyjnych i gettach, skrajny głód zmuszał wielu więźniów i ofiary Holokaustu do desperackich działań, w tym do spożywania trawy i innych niejadalnych roślin, aby przetrwać. Ludzie pozbawieni dostępu do jakiegokolwiek jedzenia sięgali po trawę, korzenie, liście i chwasty, które znajdowali na terenach otaczających obozy i getta.
Składniki:
- Świeża trawa (zbierana z okolicznych terenów, często w tajemnicy przed strażnikami)
- Woda (jeśli była dostępna)
- Czasem niewielkie ilości soli lub resztek warzyw (bardzo rzadko)
Sposób przygotowania:
- Zbieranie trawy: Więźniowie, narażając się na kary, próbowali zbierać trawę w okolicach obozów i gett. Zwykle robili to potajemnie, by uniknąć represji ze strony strażników.
- Przygotowanie: Trudności w dostępie do wody sprawiały, że trawę często spożywano na surowo. Jeśli była dostępna woda, trawę można było przepłukać lub zagotować, aby choć minimalnie ją zmiękczyć.
- Spożywanie: Trawa była często jedzona bez żadnych przypraw ani dodatków, ponieważ inne produkty spożywcze były praktycznie nieosiągalne.
Kontekst historyczny:
W obozach koncentracyjnych, takich jak Auschwitz, Treblinka czy Dachau, więźniowie byli zmuszani do przetrwania na skrajnie niskich racjach żywnościowych, które nie pokrywały nawet minimalnych potrzeb energetycznych organizmu. Wiele relacji z tego okresu opisuje, jak ofiary Holocaustu, zarówno Żydzi, jak i inne grupy więźniów, zjadały trawę i inne niejadalne rośliny, by złagodzić głód. Często prowadziło to do poważnych problemów zdrowotnych, ponieważ organizm ludzki nie jest przystosowany do trawienia trawy w sposób, który pozwalałby na przyswajanie składników odżywczych. Mimo to, w skrajnych przypadkach, trawa stawała się jedynym dostępnym „pożywieniem”.
Przykłady jedzenia trawy są relacjonowane przez ocalałych z Holocaustu oraz ofiary innych dramatycznych wydarzeń, takich jak Wielki Głód na Ukrainie w latach 30. XX wieku czy oblężenie Leningradu podczas II wojny światowej. Spożywanie trawy było wyrazem absolutnej desperacji, gdy ludzie byli odcięci od jakichkolwiek normalnych źródeł żywności.
Podobnie jak w innych tragicznych momentach historii, jedzenie trawy podczas wojny było symbolem skrajnej biedy i głodu, które dotykały ofiary nazistowskich represji.